เหตุอัศจรรย์ในวรรณคดี

         วรรณคดีไทยหลาย ๆ เรื่องมักจะมีเหตุการณ์อัศจรรย์เกิดขึ้นเสมอ ๆ  บางครั้งก็เป็นเรื่องดี   บางทีก็เป็นเรื่องร้าย  นับเป็นนิมิตที่เกิดก่อน แล้วมักจะมีโหรมาทำนายเหตุการณ์นั้น  ๆ เสมอ ๆ 

        วันนี้เรามาดูตัวอย่างนิมิตอัศจรรย์ที่มีในวรรณคดีกันเลยค่ะ  

เหตุอัศจรรย์ตอนกำเนิดนางบุษบา   

(จากบทละครเรื่องอิเหนา : พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย)

"       เมื่อนั้น                                        องค์ประไหมสุหรีดาหา                     

อยู่เย็นเป็นสุขทุกทิวา                          นานมาโฉมยงทรงครรภ์                     

 เมื่อจะประสูติพระดนัย                        เวลาประจุสมัยไก่ขัน                             

 บังเกิดมหัศอัศจรรย์                            กลิ่นสุคันธรสรวยริน                        

ดอกไม้ทุกพรรณบันดาล                      เบิกบานเกสรขจรกลิ่น                      

ภุมเรศร่อนร้องโบยบิน                          ประสานเสียงเพียงพิณพาทย์ฆ้อง      

ดนตรีแตรสังข์ก็ดังเอง                          อัศจรรย์บรรเลงกึกก้อง                      

ครั้นอรุณรุ่งรางสร่างแสงทอง                ดังแสงรุ้งเรืองรองอร่ามไป                     

สุรศรีดังสีธรรมชาติ                              เลื่อมพรายโอภาสผ่องใส                       

จึงประสูติธิดายาใจ                              งามวิไลล้ำเลิศเพริศพราย                     

อันอัศจรรย์ที่บันดาล                             ก็อันตรธานสูญหาย                             

ยังแต่กลิ่นหอมรวยชวยชาย                  จึงถวายพระนามตามเหตุนั้น                  

ชื่อระเด่นบุษบาหนึ่งหรัด                       ลออเอี่ยมเทียมทัดนางสวรรค์              

 ทั้งในธรณีไม่มีทัน                                 ผิวพรรณผุดผ่องดังทองทา                  

อันองค์มะเดหวีมีศักดิ์                             ถนอมอุ้มฟูมฟักรักษา                           

ทั้งสามมเหสีโสภา                                  รักราชธิดาดังดวงใจ    "

                                        ฯลฯ

ถอดความได้ว่า :  

           เมื่อมารดาของนางบุษบาใกล้จะคลอด ก็ปรากฏเหตุอัศจรรย์ คือ บรรดาดอกไม้ทุกชนิดล้วนเบ่งบานส่งกลิ่นหอมฟุ้งทั่วเมือง ทำให้เหล่าผึ้งและแมลงภู่บินว่อนประสานเสียงกับเสียงดนตรีแตรสังข์ที่ดังขึ้นเอง ดังกึกก้องทั่วทั้งเมือง  ครั้นรุ่งเช้าของวันใหม่  ดวงอาทิตย์สาดแสงสีทองอร่ามทั่วท้องฟ้า เมื่อได้คลอดนางบุษบาออกมาแล้ว เหตุอัศจรรย์ทั้งหลายก็หายไป เหลือเพียงกลิ่นหอมของดอกไม้ที่ยังหอมรวยรินอยู่  จึงตั้งชื่อให้นางว่า  ระเด่นบุษบาหนึ่งหรัด ซึ่งนางงดงามเหมือนนางฟ้า ไม่มีหญิงใดในโลกจะงามเท่า  นางมีผิวพรรณผุดผ่องดังทองทา ทำให้เป็นที่รักดังดวงใจของมเหสีทุกพระองค์

เหตุอัศจรรย์ตอนกำเนิดอิเหนา

(จากบทละครเรื่องอิเหนา : พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย)

"    เมื่อนั้น                                            องค์ประไหมสุหรีเสน่หา                   

อยู่เย็นเป็นสุขทุกเวลา                          ประมาณเดือนหนึ่งมาก็มีครรภ์              

ยิ่งผุดผาดผิวผ่องละอององค์                ดั่งอนงค์นางฟ้ากระยาหงัน                  

เมื่อจวนจะถ้วนกำหนดนั้น                      ให้บังเกิดอัศจรรย์จลาจล                  

พสุธาสะเทือนเลื่อนลั่น                         เป็นควันตลบทั้งเวหน                            

มืดมิดปิดแสงพระสุริยน                        ฟ้าลั่นอึงอลนภาลัย                           

 แลบพรายเป็นสายอินทร์ธนู                  สักครู่ก็เกิดพายุใหญ่                             

ไม้ไหล้ลู่ล้มระทมไป                              แล้วฝนห่าใหญ่ตกลงมา                   

 เปรี้ยงเปรี้ยงเสียงฟ้าฟาดสาย              แต่มิได้อันตรายจักผ่า                          

เย็นทั่วฝูงราษฎร์ประชา                         ทั้งเจ็ดทิวาราตรี ฯ "

ถอดความได้ว่า : 

            เมื่อนางประไหมสุหรีทรงครรภ์ ทำให้พระนางมีผิวพรรณผุดผาด งามดั่งนางฟ้า  เมื่อจวนจะใกล้คลอด ก็เกิดเหตุอัศจรรย์ คือ เกิดแผ่นดินไหว  มีหมอกควันบนท้องฟ้า  บังแสงดวงอาทิตย์  เกิดฟ้าร้องฟ้าแลบเป็นสาย  ต่อมาก็เกิดพายุใหญ่  ทำให้ต้นไม้ลู่ล้มไป แล้วก็เกิดฝนห่าใหญ่ตกลงมา  เสียงฟ้าร้องเปรี้ยง ๆ   แต่มิได้เกิดอันตรายใด ๆ  ประชาชนต่างก็ชุ่มฉ่ำด้วยสายฝน เป็นเวลาเจ็ดวันเจ็ดคืน

ที่มา :  https://picpost.postjung.com/219812.html