วันอังคารที่ 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2564

โคลงสี่สุภาพคำไวพจน์

               หลาย ๆ ครั้งที่เราได้ยินคำว่า "คำไวพจน์"  เรามักจะนึกถึงคำหลาย ๆ คำที่มีความหมายเหมือนกันและมักเป็นคำที่ใช้ในการแต่งบทร้อยกรองกันค่ะ

            วันนี้เราลองนำคำไวพจน์หมวดหมู่เดียวกัน มาแต่งและนำเสนอในรูปแบบของโคลงสี่สุภาพเพื่อช่วยให้จำคำได้มากขึ้นซึ่งบางบทจำนวนคำอาจไม่ตรงฉันทลักษณ์ค่ะ     มาดูกันเลยจ้า

            
            คงคาชลสาย           วารี
   สินธูชลธี                          สาคร
   ชลาศัยและนที                อรรณพ             
   อัมพุชโลทร                     อุทกธารา
                                                                                                        (แม่น้ำ)
                                                                                                
          นครกรุงพารา      ธานินทร์   
ราชธานีบุรินทร์            ประเทศ       
สถานิยไม่สิ้น                เขตแดน  ใดเฮย   
รวมบุรีนคเรศ                นครินทร์นครา
                                                                                                         (เมือง)          
                                

          บุหรงสกุณา          ปักษี
  ทิชากรสกุณี                 สำคัญ
  ปักษิณวิหคมี                ปักษา      คู่เฮย
  ทวิชาชาตินั้น                ล้วนเป็นนกเอย
                                                                                                            (นก)
                                                    

         ทองคำกนกมาศ      สุวรรณ
 กาญจนาสุพรรณ            เลิศแล้ว
 ชมพูนุชล้วนบรร-            เจิดหล้า      
 เหมผ่องทองเพริศแพร้ว   ค่าล้ำควรเมือง
                                                                                                           (ทองคำ)
                                                    

          ดวงสมรบังอร     นารี 
เยาวลักษณ์อิสตรี         กันยา
อนงค์กัลยาณี               เยาวเรศ   อรไท  
นงรามและยุพา             มารศรียุพิน   
                                                                                                              (ผู้หญิง)
       
                                                
                                        
    องค์เทพไทเทวินทร์     เทวา
 สุรารักษ์นิรชรา               อยู่สวรรค์
 หมู่ไตรทศเทวดา            อมร   แมนเฮย
 ปวงปรวาณเทวัญ           ช่วยคุ้มครองเรา
                                                                                                             (เทวดา)
                                           

          เทพาธิบดี            โกสินทร์
ตรีเนตรวัชรินทร์            ท่านนี้
มรุตวานพระอินทร์         สักกะ      พันตา
สหัสนัยน์โกสีย์              อินทราอมรินทร์
                                                                                                           (พระอินทร์)
                                                           

        ทิพากรไถง          ตะวัน
 รวิสุริยัน                      ส่องไซร้
ทินกรระพีนั้น               สุริยะ      สุริยา    
ภาสกรรพิให้                สว่างแสงสุริยน
                                                                                                        (ดวงอาทิตย์)
                                                            


     กุญชรคชหัสดินทร์       หัสดี            
คชินทร์สารหัตถี            ไอยรา
คเชนทร์พลายกรี       กรินทร์   ช้างเฮย  
อีกวารณคชา             ก็ช้างเช่นกัน
                                                                                                        (ช้าง)
                                                                      


          ท้าวตรีโลกนาถ     ปศุบดี   องค์เอย
นามพระศิวะศุลี               ศังกร
มหาเทพทรงมี                มเหศวร   อีกนาม
รวมจันทรเศขร               ภูเตศวรเอย
                                                                                                        (พระอิศวร)       
                                                            
        ลองฝึกนำเอาคำไวพจน์มาแต่งเป็นบทประพันธ์ประเภทต่าง ๆ ที่เราชอบ แล้วเราจะจำคำไวพจน์ได้ดีขึ้นจ้า 









                                                                     


            


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น